نیرومندترین انرژی برای زندگی

دعا كردن تنها عبادت نیست، تشعشعى است كه از روح دعا كننده برمی‏ خیزد.
دعا نیرومندترین شكل انرژى است كه شخص می ‏تواند تولید كند.
تأثیر دعا بر روح و جسم آدمى، به اندازه تاثیر غده‏ هاى ترشح كننده بدن قابل اثبات است.
نتایج دعا را می‏توان از راه افزایش كارآمدى بدن، افزایش نیروى فكرى، زیادتر شدن طاقت اخلاقى و عمیق ‏تر شدن فهم آدمى از واقعیت‏ هایى كه با روابط بشرى همراه است، اندازه گرفت. تولید انرژی

اگر صمیمانه به دعا و نماز بپردازیم، خواهیم دید که زندگى ما به صورت عمیق و مشهود تغییر خواهد كرد.
در اشخاصى كه زندگى درونی ‏شان از طریق دعا تقویت ‏یافته، آرامش و سكونى خاص دیده میشود. با دعا کردن، در عمق ضمیر انسان، شعله‏ اى فروزان می‏شود و آدمى خود را می‏بیند و خود خواهى، خودپسندى احمقانه، ترس‏ها، آزها و اشتباهات خود را كشف می كند.

با دعا کردن، در درون انسان، الزام اخلاقى و فروتنى عقلانى پدید مى ‏آید و به این ترتیب، روح به كشور لطف و عنایت الهى سفر مى‏ كند.

نیروى دعا به اندازه نیروى جاذبه زمین حقیقت دارد. من، به عنوان یك پزشك، بیمارانى را دیده‏ ام كه پس از مأیوس شدن از هر نوع درمان در نتیجه تأثیر دعا از بستر بیمارى برخاسته‏ اند.
تنها نیرویى كه بر «قوانین طبیعت‏» پیروز می‏ شود، دعا است.
هر گاه دعا به صورتى شگفت ‏انگیز اثرى از خود ظاهر سازد، می‏ گویند «معجزه‏» صورت گرفته است.

در قلب مردان و زنانى كه دریافته ‏اند دعا در زندگى روزانه‏ شان نیرویى مددكار است، هر لحظه معجزه‏ اى صورت می ‏گیرد.
بسیارى از مردم دعا را پناهگاه ضعیفان یا درخواست كودكان براى به دست آوردن خیرات مادى تصور می ‏كنند. این تصور به همان اندازه نابجا است كه كسى تصور كند باران ابزار پر كردن آبخورى مرغان است.
اگر بخواهیم درست‏ سخن بگوییم، باید دعا را فعالیتى به شمار آوریم كه براى تكامل صحیح شخصیت و آخرین مرحله كمال انسانى ضرورت دارد.

اجتماع كامل و هماهنگ بدن و فكر و روح تنها در دعا و نماز پدید مى ‏آید و به آدمى كه همچون نى شكننده است، نیرومندى و استقامتى برون از حد تصور می ‏بخشد.

حقیقت كلماتى مانند «از خدا بخواهید، به اجابت‏ خواهد رسید» با آزمایش بشرى به اثبات رسیده است.
دعاى حقیقى مانند رادیوم منبع نوعى انرژى درخشان است كه از خود آن به وجود می آید...!.

چرا دعا نیرویى چنین مؤثر به ما می ‏بخشد؟
براى پاسخ به این پرسش (البته خارج از قضاوت علم) باید به این نكته اشاره شود كه همه دعاها در یك چیز اشتراك دارند.
دعاى دسته جمعى با آداب و تشریفات خود و درخواست‏ ساده مرد بدوى براى این‏ كه شكار خوب نصیبش شود، هر دو یك حقیقت را نشان می دهند و آن این‏ كه انسان‏ ها می ‏خواهند نیروى محدود خود را از راه پیوستگى با سرچشمه پایان ‏ناپذیر همه انرژی ‏ها تقویت كنند و از آن مدد گیرند.

وقتى دعا می‏ كنیم و نماز می ‏خوانیم، خود را به نیروى فناناپذیرى كه جهان را می ‏گرداند، پیوند می ‏زنیم. می ‏خواهیم بخشى از این نیرو براى نیازمندى ‏هاى ما مصروف شود. حتى در این حاجت‏ خواستن، نقص‏ هاى بشرى ما جبران مى ‏شود، چون از حالت نماز و دعا بیرون مى ‏آییم، قوى ‏تر شده ‏ایم و آرامش پیدا كرده‏ ایم.

امروزه، بیش از هر زمان دیگر، دعا در زندگى ضرورت دارد.
كم توجهى به دین، جهان را به كناره پرتگاه كشانیده است.
متأسفانه عمیق ‏ترین منابع نیرو و كمال ما توسعه نیافته مانده است.
دعا كه اساسى‏ ترین ورزش روح است، باید در زندگى خصوصى ما دخالت داشته باشد.
روح از یاد رفته آدمى باید چنان محكم شود كه دیگر بار وجود خود را اثبات كند.
اگر نیروى دعا بار دیگر آزاد شود و در زندگى مردان و زنان دخالت كند و اگر روح، مراد خود را شجاعانه آشكار سازد، مطمئنأ تیر دعاها براى رسیدن به جهانى بهتر به هدف اجابت خواهد رسید...!.
منبع: پرسمان