تعاریف سینمائی

سینما زمینه و رشته ای است که در آن با نگاره های (تصاویر) جنبنده همچون گونه ای هنر یا گونه ای سرگرمی برخورد می شود. به هر کدام از نمایش های سینمائی، یک فیلم سینمایی گفته می شود.

گونه های سینمائی 
معناگرا - مستند - مهیج - اکشن - جنگ - موزیکال - وسترن - هارور یا وحشت - درام - کمدی

فیلم معناگرا
سینمای معناگرا، سینمائی است که توجه به واقعیت های جاری زندگی بشری را، عطف به رموز باطنی آن، مورد نظر قرار می دهد. به این معنی که سعی می کند از صورت به معنا و از ظاهر به باطن و از ماده به جان و از شهود به غیب، راهیابی کند. البته چون معنای هستی، روی داشتن به کمال است، از این رو سینمای معناگرا، پرداختن به واقعیت رمزآلودِ هستی را با گرایش به کمال دنبال می کند. بنابراین، ذات و جوهر ارزش های پایدار بشری، به نحوی که مورد اقبال همه تمدن های جهان باشد، موضوع کار سینمای معناگرا است.
سینمای معناگرا، البته محدود به وجوهِ رحمانی و تعالی بخش معناگرایی نمی شود بلکه وجوه شیطانی و موانع تعالی انسانی نیز موضوع این سینما است. اما این وجوه در حدی و به نحوی مورد توجه قرار می گیرد که اثرگذاری تعالی بخش آن را نفی نکند و "معانی رحمانی" در سایه "معانی شیطانی و نفسانی" قرار نگیرد.

توجه به رازآلودگی و رمزهای هستی و زندگی بشری در سینمای معناگرا، البته لزوماً به رمزگشائی منجر نمی شود، چرا که رموز هستی به سادگی گشودنی نیست، لیکن اشاره و نشانه گذاری بر رمزهای جاری در زندگی بشری و واقعیت های روزمره جهان، خود توجه دادن به معنای باطنی و جامِ جهان است.

لذا در سینمای معناگرا، نشانه ها و اشارات به طور جدی مورد استفاده قرار می گیرند و البته از اقیانوس بیکران معارف دینی و ادبیات جهان و به خصوص ادبیات شرق و به ویژه ادبیات عرفانی ایران برای رسیدن به مقصود بهره می گیرد تا با استفاده سینمائی از زبان اشارات و نمادها و رمزهای موجود در ادبیات، به غنای سینمای معناگرا و رهیافت درست به مقصود کمک نماید.

فیلم مستند
فیلمی است که کارگردان از واقعیت ها و رخدادهای خاص و روزمره با هدف خاصی، فیلم خود را تهیه می کند. در واقع در فیلم مستند، سازنده ی اثر، با استناد به واقعیت های پیدا و پنهان پیرامون خود تلاش می کند تا واقعیت های موجود را به تصویر بکشد.

فیلم کمدی
نمایشنامه یا یکی از ژانرهای فیلم است که در عین حال که در آن از طنز و شوخی استفاده شده، واقعیت های جامعه را هم نیز بیان می کند. این گونه فیلم‌ها به استثنای کمدی سیاه، معمولاً پایان خوشی دارند. کمدی بر خلاف دیگر ژانرها، تکیه بر بازیگران و ستارگان فیلم دارد.

فیلم موزیکال
فیلمی است که در سکانس هایی از آن توسط بازیگران فیلم ترانه هایی اجرا می شود.

فیلم وسترن
فیلم هایی که مربوط به غرب وحشی و مربوط به دهه های قدیم آمریکاست را شامل می شود. از افراد معروف این سبک می توان به کلینت استوود، جان فورد، جان وین، سرجیو اشاره کرد.

فیلم هارور یا وحشت
این سبک از فیلم سازی شامل فیلم های ترسناک و هراس آور می باشد. اکثر فیلم هایی که در این ژانر ساخته می شوند جنبه تخیلی دارند. کارگردان مشهور این نمونه فیلم ها، آلفرد هیچکاک می باشد. فیلم ترسناک

فیلم دِرام
در واقع نماشنامه ای غم انگیز است اما نام ژانری در سینماست که در آن کاراکترهای فیلم در چارچوبی واقعی با مشکلات احساسی روبرو می‌شوند.
درام در ایران عمدتاً به معنای نمایش یا فیلم هیجان انگیز، پر حادثه و پر زد و خورد به کار می‌رود و گاه فضای یک فیلم رمانتیک غیر واقعی از آن استنباط می‌شود.
به طور کلی فیلم‌های این ژانر را می‌توان به صورت زیر طبقه‌بندی کرد:
درام تراژیک
درام جنایی و حقوقی
درام رمانتیک (عاشقانه)
درام تاریخی
درام سانتیمانتال (احساساتی به شکلی اغراق آمیز)
درام روانشناختی
درام اجتماعی
ملو درام
کمدی دراماتیک
درام پزشکی
درام مذهبی